Zandwallen

De naam Zandoerle heeft te maken met ... ja ... inderdaad ... ZAND en dat klopt ook wel, want in Zandoerle was het vroeger zó zanderig, dat dit gehucht hiernaar genoemd is. Vooral als het waaide, hadden de mensen (meestal boeren) erg last van rondvliegend zand. Om zichzelf en hun vee hiertegen te beschermen, maakten ze rond hun akkers en weiden 'dijkjes' van zand.
Zo komt het dat langs de paden in de bossen van Zandoerle langgerekte dijkjes liggen (zandwallen). Hierop groeiden later bomen en struiken, waarvan het hout regelmatig gekapt werd en gebruikt voor stookhout. Geschikte stokken dienden als stelen voor het boerengereedschap (rieken, harken, schoppen, enzovoorts).
De meeste akkers worden niet meer bewerkt voor de landbouw, maar zijn intussen begroeid met eiken- en dennenbomen.

Als je over de weggetjes van Zandoerle wandelt of fietst, zie je dat er nog veel zandwallen bewaard zijn gebleven en je krijgt het gevoel, dat de tijd hier heeft stilgestaan. Probeer eens of je dat gevoel ook krijgt! Je bent dan een ervaring rijker.
En ... als je goed kijkt (héél voorzichtig!), zie je dat er in deze zandwallen kleine (zoog-)dieren, vogels en insecten leven!

Begroeide zandwallen langs een bosweg in Zandoerle.