Informatiebulletin
no. 31/I-net 19  <februari 2008>
versie
Internet


In Oerle worden plannen gemaakt voor een volksfeest in 2011 onder het motto:

4000 JAAR OERLE

Oktobernummer 2007 (40ste jaargang) van de 'Oerle-glossy' Koers van Oers deelde opvallend vanaf de cover mede: Nog een paar jaar en dan vieren we het 4000-jarig bestaan van Oerle. Meer hierover was binnenin te lezen (p. 26-27): We gaan een jubileumjaar organiseren in ons dorp! In 2011 vieren we dat Oerle 4000 jaar oud is. Alle verenigingen hadden tijdens de jaarlijkse OWWO-bijeenkomst enthousiast gereageerd op het nog prille plan dat opmerkelijk genoeg uit meerdere kokers tevoorschijn was gekomen. (OWWO = Oerle wordt weer Oers) Refereren aan de geschiedenis van de eigen woonplaats is zinvol en mag - mits in bescheidenheid - gerust een tikje chauvinisme in zich hebben.

Oerle 4000 jaar

Lambertsbergje

Dit lage heuveltje - door archeologen 'Lambertsbergje' genoemd - is het restant van een voorchristelijke, uit het Neolithicum (omstreeks 2000 jaar v.Chr.) daterende begraafplaats, gelegen op de Kleine Halfmijl, en is thans beschermd Rijksmonument.

Vele steden, dorpen en gemeenten organiseerden ooit een jubeljaar, waarin zij de stichting of de ouderdom van hun nederzetting herdachten. De these van 4000 jaar Oerle is gebaseerd op de eerder stout- dan overmoedig te noemen redenering dat binnen de grenzen van Oerle cultuurobjecten bestaan die onweerlegbaar vanaf omstreeks 2000 jaar v.Chr. (Neolithicum) dateren. Uiteraard wordt hier gedoeld op de vroegste voorhistorische graven van Toterfout en Halfmijl, waarmee voor Oerle het begin van de prehistorie kan worden aangevangen. De percelen waar deze oudheden zich bevinden, blijken te liggen in een gebiedje dat circa 3000 jaar later (in A.D. 1249) met de naam Oerle zou worden aangeduid. Hoewel er in de periode Neolithicum tot de eerste vermelding van de naam Oerle archeologische vondsten bekend zijn, kan niet worden gesproken van een soort permanente bewoning. De weg van prehistorie tot middeleeuwen kent teveel (en lange) duistere perioden waarover slechts sporadisch geschreven bronnen of archeologische gegevens voorhanden zijn. Ook het beter in te vullen tijdsbestek van 1249 tot het begin van het internettijdperk (rond het tweede millennium na Chr.) kent 'gaten', waarover niet alleen de schriftelijke bronnen, maar ook de bewoningssporen verloren zijn geraakt. Het motto 'Oerle 4000 jaar' verbindt de hedendaagse inwoners van de Veldhovense wijk Oerle met de eerste mensen die hun sporen op het grondgebied van Oerle nalieten. Doorgaans wordt de leeftijd van een stad of dorp bepaald vanaf een eerste schriftelijke vermelding. Sommige plaatsen (en zeker niet de minste) baseren hun ouderdom echter op archeologische getuigenissen: zo noemt Trier zich - verwijzend naar sporen van bewoning uit de prehistorie - de oudste stad van Duitsland (zelfs de oudste stad van de wereld!), en Tongeren - met haar Romeinse historie - de oudste stad van België. Er bestaat echter geen reden - en er wordt evenmin naar gestreefd - Oerle te zien als de oudste nederzetting van de Lage Landen.



Op de fiets bezoek aan erfgoed

Berkter Hoef

De deelnemers burgemeester Mikkers, wethouders Tops, Ramaekers en Dierckx en van de SHEV Jacq. Bijnen en Wil Coolen bij de Berkter Hoef aan de Vilderstraat te Oerle.

Op uitnodiging van de Stichting Historisch Erfgoed Veldhoven maakte het college van B&W van Veldhoven een fietstocht, die voerde langs Veldhovens cultuurhistorische bezienswaardigheden.
Daar Veldhoven meerdere interessante (buiten)plaatsen en historische gebouwen binnen haar grenzen heeft, had het SHEV-bestuur het voornemen het (nieuwe) college kennis te laten maken met een aantal oudheidkundige objecten en inzicht te geven in enkele 'zwaartepunten' uit de historie van Veldhoven.
Bezocht werden onder meer de Rijksmonumenten Berkt 50 en Vilderstraat 1, de middeleeuwse site bij de kerk van Oerle, het grafheuvelreservaat van Toterfout, de zandwallen, De Oude Kerkhof en de Michaëlkerk van de Christengemeenschap aan de Dorpstraat.
De collegeleden hadden zich terdege voorbereid op deze rondgang en toonden veel belangstelling tijdens de uitleg over de historie van de desbetreffende locaties.



Historische markt

7 Oktober jl. organiseerde het Regionaal Historisch Centrum Eindhoven een historische markt, waarin heemkundige kringen en historische instellingen hun activiteiten presenteerden. Veldhoven werd die dag vertegenwoordigd door de SHEV.

Informatiestand SHEV

Informatiestand van de SHEV.


Erfgoedpunt in bibliotheek

In 1990 richtte Historisch Erfgoed in samenwerking met de Openbare Bibliotheek Veldhoven in de bieb een speciale informatieruimte in onder de verzamelnaam GESCHIEDENIS VELDHOVEN, bestaande uit een collectie boeken, brochures, rapporten, informatiebladen en tijdschriften over de (cultuur)historie met betrekking tot Veldhoven. Tevens werd een literatuuroverzicht van alle titels betreffende Veldhoven (met Meerveldhoven, Oerle en Zeelst) beschikbaar gesteld. Begin 2000 breidde SHEV deze afdeling uit met een kleine wisselexpositie, genaamd VENSTER OP VELDHOVEN, waarin met foto's en korte teksten telkens per thema onderwerpen uit de Veldhovense samenleving worden getoond.
5 November jl. werd deze ruimte - na te zijn ingericht als 'ontmoetingspunt voor de cultuurhistorie van Veldhoven' - in het bijzijn van veel genodigden opnieuw onder de aandacht gebracht. De bestaande service is uitgebreid, waardoor de bezoeker nu via een computer gratis toegang tot interessante historische sites en databanken heeft. Verder worden regelmatig themaworkshops aangeboden (bijv. stamboomonderzoek), waardoor dit 'Erfgoedpunt' voor geïnteresseerden tevens een opstap kan zijn naar het doen van uitgebreider lokaal historisch onderzoek.

Jubilerende Archeologische groep

Jubilerende Archeologische groep

De zilveren jubilarissen; vlnr.: Dré Verhagen, Herman Kootkar, Louis Schats, Frans Klaasen, Sjef Gijbels, Jacq. Bijnen en Jan Geerts. Op de foto ontbreekt Jacques van Kessel. (Voor meer info zie: Informatiebulletin oktober 2007.)

terug Terug